Ջելսոմինոն ցածր և նիհար տղա էր։Երբ նա ծնվել եր նա ամբողջ օր լացում էր։Եվ այդ ժամանակ իր ձայնը լսում եին սաղ հարևանները, բայց նա սովորեց քնել իրիկուն և արթնանալ յոթին։Երբ նա արթնանում էր նա նորից սկսում էր լացել և հարևանները արթնանում եին իրենց գործի գնալու ժամին։Երբ նա դառավ վեց տարեկան նա գնաց դպրոց։Ներկա բացակա անելուց, երբ ուսուցիչը ասեց իր անունը, նա ասեց և գրատախտակը փլվեց։Հետո ուսուցիչը սկսեց սաղին հարցնել, ով այդ արեց։Հենց հասավ ջելսոմինոի հերթը նա ասեց և ապակին փլվեց փոքր մասերի։Հաջորդ օրը ներկա բացակայի ժամանակ նույն բանը կրկնվեց, և ուսուցիչը հասկացավ, որ այդ ամեն ինչը ջելսոմինոի ձայնից է։Նա ասեց ջելսոմինոին որ նա քիչ և կիսաձայն խոսա։Երբ ջելսոմինոն այդ պատմում եր տանը ուտելուց նա ջարդեց 12 բաժակ։Այդ օրից հետո նրան արգելեցին բացել բերանը տանը։Մի անգամ նա գնացել եր ֆուտբոլի և մի պահ իր սիրած թիմը հարձակվում էր։Նա գոռաց <<Առաջ>> և գնդակը փոխանցելու ժամանակ այն թռավ դարպասների մեջ։Ջեկսոմինոն ազնիվ տղա էր դրա համար նա հետո օգնեց հակառակորդների թմին նույն ձևով։Այդ պահին նրա սրտից արյուն սկսեց գալ։Նա սիրում եր գնալ անտառ և երգել այնտեղ, որ չխանգարել գյուղացիներին